Pieterpad 3e etappe, Groningen-Zuidlaren

Zondag 18 april was het zo ver, ik zou de 3e etappe lopen van het Pieterpad. De wekker had ik op vijf uur gezet, maar om vier uur was ik al wakker en kon de slaap niet meer vatten. Ik ben er dus maar om 4.30 uur uit gegaan en onder de douche gestapt. Om half acht stond ik op het station en kocht daar nog een lekker cappuccino voor in de trein bij de enige kiosk die al open was. De trein vertrok om 8.45 uur uit Zwolle richting Groningen. Iets voor Groningen, in de buurt van Haren ging de trein plotseling stil staan en de machinist riep om dat er een treinstoring was. Zeventien minuten later zette hij de trein weer aan het lopen en dus iets later dan gepland belde ik aan bij Marin Kuipers in Groningen die een stukje van deze derde etappe met mij mee zou lopen. Marin is nog geen lid van de vereniging, maar wel van onze FB groep. We dronken een heerlijke kop koffie met een stroopwafel en daarna gingen we op pad.

De route liep een heel stuk langs het Noord-Willemskanaal met mooie uitzichten. Marin had een knieblessure en bij Haren aangekomen besloot ze dan ook om terug te keren met de bus naar Groningen. Nadat we ieder ons weg waren gegaan liep ik verder door Haren en toen ik bijna Haren uit was heb ik een korte koffiestop gehouden. Daarna ging het verder via Glimmen naar Noordlaren.

Het viel mij op dat het heel druk was met Pieterpatters zoals ze de mensen noemen die het Pieterpad belopen. Waar ik ook liep, overal waren ze te zien. Het schijnt dat vooral in het weekend veel mensen actief zijn en een etappe gaan lopen. Ik vind het wel heel gezellig al die malle lui met wandelschoenen en rugtasjes op aan het sjouwen achter elkaar aan. Lastiger was het om een rustig plekje te vinden waar ik een sanitaire stop kon maken. Je trekt niet overal de broek naar beneden waar je zoveel bekijks hebt he? Effin, een poosje later ging dat gelukkig wel lukken omdat er heel lieve mensen waren die mij de mogelijkheid boden om gebruik te maken van een toilet. Helaas mocht ik niet zeggen waar dat was want officieel mocht dit nog niet in verband met de coronamaatregelen. Ik ben ze wel heel erg dankbaar!

Bij restaurant de Blankenhoeve hadden ze een tafel staan waar je een koffie te go kon halen op de parkeerplaats. Achter de tafel stond Floris en hij was zeer geïnteresseerd naar de vlag aan het kijken en hij vroeg wat sarcoidose was. Na enig uitleg haalde hij zijn phone uit tevoorschijn en scande de code om te kunnen doneren. Tevens had hij een heerlijk kopje koffie voor mij en hij wilde wel even poseren bij mijn tas voor een foto.

Bij de Blankenhoeve ging ik even heerlijk zitten in het zonnetje op een paar palen. Al snel kwam er een echtpaar aanlopen die ook geïnteresseerd waren in Sarcoidose. Het werd een gezellig gesprek en we kwamen er achter dat ze dicht bij mij in de buurt wonen, in Heerde wel te verstaan. Het waren Wilfried en Rozemarie Olde Nordkamp en toen ik vertelde dat ik de dag er voor er geweest was voor de podcast opnames van een theaterstuk wat in september in Wapenveld opgevoerd wordt wist Rozemarie te vertellen dat ze er van gehoord had en dat het stuk gaat over een gebeuren in de tweede wereldoorlog. Na de belofte dat ze zouden doneren wanneer ze weer thuis waren gingen we weer ieder onze weg.

In Zuidlaren aangekomen bezocht ik eerst effies een supermarkt om een bosje bloemen te kopen voor mijn gastvrouw die mij een logeerplekje had aangeboden in Zuidlaren. Toen ik met Google maps een poging deed om naar haar toe te lopen deed die app wel heel raar. Het draaide alle kanten op maar even later toen ik de kaart bekeek ging het beter. Het was toen nog zo ongeveer 25 minuten lopen naar haar huis, maar als geluk liep de route van het PP van de volgende dag er pal naast, dus die hoefde ik de volgende dat al niet meer te lopen. Zodoende kwam ik na 24 km eindelijk aan bij haar huis waar ik warm verwelkomt werd.

We zijn eerst heerlijk in haar tuin gaan zitten met een koud glas rivella en ik genoot van de rust na deze best wel lange etappe. Een poos later ben ik onder de douche gesprongen en heb mijn huispakje aangetrokken. Vriend Patrick is een country zanger en hij zong een aantal liedjes tijdens het bereiden van de maaltijd. Het was gezellig en ik genoot!

Om 21.00 uur vielen de luikjes bij mij echt wel dicht ik ik besloot om te gaan slapen. Het was een prachtige dag geweest! Morgen de etappe Zuidlaren-Rolde lopen. Ik verheugde mij er op!