Op zondag 23 mei, 1e pinksterdag heb ik de 14e etappe gelopen van het Pieterpad. Ik was het eigenlijk niet van plan omdat ik in spannende afwachting was voor de komende geboorte van mijn vierde kleinkind. Het hoofd had ik niet staan naar gepuzzel hoe ik ergens kom en waar ik logeer. Het lopen op zich geeft mij wel de ontspanning die ik hard nodig heb dus mijn lieve echtgenoot Geert stelde voor om deze etappe samen te gaan lopen, mede gezien het feit dat het die dag toevallig nog droog zou blijven tussen alle regendagen door.
Zo gezegd zo gedaan. We stapten al vrij vroeg in de auto richting Zelhem. Daar aangekomen hebben we de auto op de parkeerplaats gezet wat pal bij de bushalte was. Deze bushalte moesten we hebben omdat daar de bus zou komen richting Ruurlo. In Ruurlo konden we dan de trein pakken naar Vorden en van daaruit kon de voettocht beginnen terug naar Zelhem en onze auto.
Er waren die dag heel wat pieterpatters op pad en het was behoorlijk druk. Ik was van plan het lekker rustig aan te doen en te genieten van deze etappe. Toen we een mooi kasteeltje passeerden heb ik die in alle rust bewonderd.
Een klein eindje na kasteel Vorden ligt een soort van gedenksteen met de voetsporen van de makers van het Pieterpad, Bertje Jens en Toos Goorhuis-Tjalsma afgedrukt in het cement. Deze plek symboliseert tevens dat je op de helft bent van het Pieterpad. Wij moesten natuurlijk onze voeten daar even naast zetten voor de foto.
Na een uurtje zagen we een mooi bankje en ik vond het wel tijd voor een bakkie koffie. We namen plaats en trokken de thermoskan tevoorschijn. De lucht betrok een beetje en een paar druppeltjes vielen net op het moment dat we daar aan het pauzeren waren. Later zou blijken dat dit de enige druppels waren die er die dag zouden vallen.
Na deze pauze stapten we weer lustig verder en wat zagen we weer mooie dingen om ons heen. Het verbaasd mij iedere keer weer hoe bijzonder mooi ons Nederland is. Met het lopen van dit pad kom ik op plekjes waar ik nog nooit eerder geweest ben. Er was zelfs een moment dat we bij een soort van bamboe bosje stonden wat mij herinnerde aan de wildernis in Thailand. Bamboe groeit toch niet hier dacht ik…
Tegen het eind van de tocht heb ik Greta 3, Klaartje 2 en Bertha 4 nog even gesproken. Ik was wel benieuwd hoe hun dag was geweest en of ze nog een beetje tevreden waren met de kwaliteit van het gras wat ze aan het herkauwen waren. Nou, het viel wel mee volgens hun. Ze waren in ieder geval blij dat ze weer lekker naar buiten mochten, maar al die malle pieterpatters zo langs hun weide vonden ze maar zozo. Al die drukte vonden ze niet altijd even leuk. Maar het werd wel gewaardeerd dat ik hen naar hun mening vroeg.
We naderden al snel weer Zelhem en vonden onze auto op de plek waar we het hadden achtergelaten. We stelden de tomtom in richting Enschede want de ouders van ons toekomstig vierde kleinkind hadden ons uitgenodigd voor een heerlijke bbq. Daar aangekomen zijn we verwend met heerlijk eten en drinken en daarna zijn we weer richting Zwolle gegaan naar ons eigen huis.
Het was een geweldige fijne dag geweest. Niet teveel pieterpadgedoe maar gewoon heelijk ontspannen lopen en genieten van al het moois om ons heen. Zo was het ook gewoon wel een keertje goed.
Een heerlijk ontspannen loop dag met een gezellig einde.
En nu de spanning weg na de geboorte van jullie 4e kleinkind en dat alles goed gegaan is.
Fijn weekend!
groetjes, Trijntje