Maandag 28 juni 2021 liep ik de twintigste etappe van het pieterpadje. Etappe 17, 18 en 19 had ik eventjes overgeslagen omdat het agenda technisch net wat beter uit kwam. Deze ben ik voornemens de volgende week in te gaan halen.
Deze maandag ging de wekker om 4.30 uur omdat ik de eerste trein naar Vierlingsbeek wilde nemen om op tijd met deze etappe te kunnen starten. Het is nu goed te merken dat mijn startpunten wat zuidelijker worden want uiteindelijk was ik om 8.45 uur in Vierlingsbeek. Bij het startpunt aangekomen deed ik eerst maar wat kleding uit want het was inmiddels behoorlijk warm geworden. De pijpen ritste ik van mijn wandelbroek en het loopvest ging ook de tas in. Uitgedost in korte broek en t-shirt ging ik op pad en kwam al snel weer wondermooie plekjes tegen!
Op de kaart was bij Holthees een koffie kopje te zien, maar helaas was deze horeca tent gesloten op maandag. Ik had mij een beetje verheugd op een heerlijke cappuccino na de lange treinreis dus ik vond het wel jammer. Gelukkig zag ik dat in een gehuchtje verderop Smakt ook een horeca gelegenheid was dus ik liep maar verder. Helaas was ook deze tent gesloten.
Wel zag ik een klein kapelletje met een uitnodiging op de muur dat ik welkom was om binnen te komen. Als rasechte atheïst twijfelde ik even maar even later drukte ik resoluut de deur open en betrad de st Josef kapel uit het jaar 1699.
eenmaal binnen overviel mij een serene rust. De kapel had een mooi altaar met allerlei afbeeldingen die mij niks zeiden, maar het zal allemaal horen bij de religie van de mensen hier uit de buurt.
Als vanzelf pakte ik twee waxinelichtjes uit de verpakking en stak ze aan op het altaar. Ik herdacht hierbij mijn lieve vader en mijn verstandelijke gehandicapte tante waar ik mijn leven lang zorg voor had en ook mantelzorger voor was. Ik herdacht mijn leven met hun en wat zij voor mij betekend hadden en wat ze nog steeds voor mij betekenen.
Rituelen kunnen bijdragen om eventjes bij jezelf stil te staan en dat was dan ook wat ik deed. Ik was daar in volle harmonie met mijzelf en het leven dat ik leid. Ondanks mijn vele fouten en tekortkomingen kon ik toch naar mijzelf kijken met volle tevredenheid. Ik weet dat ik nog nooit iemand bewust kwaad heb gedaan maar wel altijd mijn best gedaan heb om een zo goed mogelijk leven te leiden binnen mijn mogelijkheden. Voordat ik mijzelf tot heilige uitriep zag ik een afbeelding die ik totaal niet begreep. Een vrouwbeeld, waarschijnlijke de maagd Maria met een groot hakmes door de keel. Waarom dit vreselijke beeld in zo’n mooi kapelletje moest hangen…….daar begrijp ik werkelijk niets van.
Daarna liep de route een heel stuk langs de spoorlijn. Het was een mooi paadje wat je weer enig in zijn soort kunt noemen, maar ik kom ze geregeld tegen met mijn pieterpadje.
In het begin van de middag arriveerde ik in Wanssum waar ik het eerste open terras vond van die dag. De temperatuur was behoorlijk opgelopen en ik verwende mijzelf met een heerlijke koude Radler. Op het terras zaten meerder wandelaars en we raakten aan de praat. Het contact is altijd snel gelegd tussen wandelaars en dat is ook een van de mooie dingen onderweg. Steeds weer verrassingen waar mijn blik door verruimd wordt.
Na een half uurtje stapte ik weer op en vervolgde mijn tocht. De lucht begon er wat dreigend uit te zien en het rommelde ook wat. Er waren buien voorspelt, maar ik dacht er die dag aan te kunnen ontsnappen. Helaas had ik pech en kreeg de volle laag over mij heen en ik had nergens een plekje waar ik zou kunnen schuilen. Ik probeerde nog snel mijn regenjas aan te trekken en mijn pluutje op te zetten, maar daarvoor moest mijn rugtas eerst af en later weer om en dat neemt enige tijd in beslag. Uiteindelijk wel gelukt maar het had niet veel zin gehad. In die korte tijd was ik al doorweekt en dreef het water zo langs mijn lijf mijn schoenen in. Ik liep maar gewoon door want het had ook geen zin om stil te blijven staan. Ik hoopte alleen maar dat de bliksem mij niet zou raken. Om verkoold op een veldje te eindigen lijkt mij nou niet wat tijdens mijn pieterpadtocht…..
Ik heb geluk gehad en de inslagen sloegen naast mij……
Na deze korte maar hevige bui werd het droog en ik ging mij een beetje fatsoeneren bij een bankje. Mijn schoenen trok ik uit en liet ze leeg lopen en mijn sokken wrong ik uit. Gatverdarrie ik vond dit echt niet leuk meer. Ik had geen reserveschoenen bij me en morgen zou ik de volgende etappe gaan lopen. Hoe kreeg ik deze schoenen nog droog? Met natte schoenen lopen is vragen om blaren omdat de natte huid kwetsbaarder is. Met deze vragen in mijn achterhoofd trok ik de natte boel maar weer aan, borg mijn inmiddels kapotte paraplu weer op en hervatte het laatste stuk naar mijn logeeradres in Swolgen.
Eenmaal daar aangekomen werd ik allerhartelijkst ontvangen door de eigenaren van mini camping Forest-Camp waar ik een trekkershut gereserveerd had. Wat was ik verrast door het leuke kneuterige soort Pipo wagentje wat van alle gemakken voorzien was. Een keukentje met koffie en thee, een heerlijk bed en een tafeltje met een stoeltje. Ik installeerde mij en propte mijn natte schoenen vol met oude kranten die ik gekregen had om ze zo goed mogelijk droog te krijgen. Daarna zette ik deze schoenen maar te drogen in de stoel. Ik maakte een kopje koffie en installeerde mij voor mijn wagentje wat voelde als een vier sterren hotel.
De camping had heerlijke douches waar ik mij later wat opknapte en mijn pyjama vast aantrok. Voor een bord warm eten moest ik naar het dorp 2 kilometer terug en daar was ik echt te moe voor en besloot maar te eten wat ik nog bij mij had. Mijn diner bestond uit een mueslibol, een koekje, 3 mentos snoepjes en 2 kopjes koffie. Terwijl de avond viel over de mooie rustige camping overviel mij weer het mooie goede rustige gevoel van tevredenheid wat ik eerder die dag in de kapel had gehad. Het was goed zo!
Toen het donker werd heb ik mij ten rustte gelegen in mijn heerlijke bed en nog even gebeld met het thuisfront. Mijn geert wist mij te vertellen dat de vaatwasser was overleden en dat er waarschijnlijk een nieuwe moest komen. Ik vond alles best. Deze dingen zijn prima te vervangen…..daar lig ik geen nacht van wakker. Die nacht heb ik ook niet wakker gelegen en toen ik wakker werd hoorde ik een kakofonie van vogelgezang uit het naastgelegen bos. Wat een super plekje om te overnachten.
Helaas ging het een een half uurtje later heel hard regenen en twijfelde ik of ik die dag wel zou gaan lopen. Maar daarover meer in mijn volgend blog.
Dat was een heel bijzondere wandeltocht voor jou deze dag.
Heerlijk he wakker worden met het gezang van vogels — doe ik elke dag,dat is genieten!
Slaap lekker voor straks
groetjes, Trijntje
Gaaf om jouw eigen ritueel van de kaarsjes te lezen! Het maakt niet uit waarin je gelooft maar een moment van bezinning is altijd mooi en goed voor je vermogen om te kunnen relativeren en zien wat je hebt in dit leven!💜
Misschien heb je iets aan de volgende tip: als je je schoenen echt niet droog kunt krijgen en je zou op die schoenen tóch verder moeten lopen, zorg dan dat je plastic zakjes over je voeten kunt doen. Liefst over wél droge sokken. Want dan wordt je huid in ieder geval niet nat en dan kan je het tot thuis redden zonder blaren.