Ja, blue Monday vandaag en anders dan de titel doet vermoeden wil ik er nu een positief blog van maken. De ellende heeft nu een half jaar geduurd en wat mij betreft zet ik er voorlopig een dikke punt achter.
Gelukkig is dat ook mogelijk want wonder boven wonder ben ik nu twee weken praktisch pijnvrij. De overgang is heel snel gegaan….de ene dag had ik nog veel pijn ondanks de diclofenac en drie dagen later was ik pijnvrij zonder diclofenac. Hoe dat kan weet ik niet. Ik slik nu ook al een geruime tijd prednison en ik denk dat die goed werkt, maar dat verklaard nog niet hoe dat nu zo snel kan gaan.
Ik kon van blijheid wel een gat in de lucht springen. Na een half jaar vreselijk lijden kon ik mij weer gewoon bewegen. Kon ik mij gewoon weer zelf aankleden, afdrogen na het douchen, auto rijden en mijn toko weer schoon maken.
Ook heb ik op 1 dag ’s ochtends dertien kilometer gewandeld en s’avonds op een feest zeker drie uur op de dansvloer doorgebracht. Wat voelde dat luxe om weer te kunnen swingen op gezellige muziek.
Ik was euforisch en haalde alles uit die dag wat mogelijk was omdat ik van mening was dat ik het de volgende dag wel zou moeten bezuren. Dat viel hard mee want van spier- en gewrichtspijnen was geen sprake. Wel een beetje vermoeid maar daar kon ik mee leven.
Het was opvallend dat ook mijn angst om kwaliteit van leven in te moeten leveren verdween. Mijn onafhankelijkheid zou ik behouden en ik zou weer kunnen genieten van mijn kleinkinderen en mijn toneelrepetities.
Over kleinkinderen gesproken…..na vier jongetjes heb ik 23 december een kleindochter gekregen. Wat een prachtig mooi meisje. Mijn oma hart loopt van liefde over
Ik hoef gelukkig ook mijn annuleringsverzekering voor mijn vakantie niet aan te spreken. Wanneer corona geen roet in het eten gooit zal ik volgende week maandag 23 januari vertrekken naar Vietnam. We maken daar een rondreis van drie weken waar ik enorm naar uit kijk. Het lijkt mij ook heerlijk om daar in korte broek en t-shirt in de zon te lopen terwijl hier in de Nederland koning winter met zijn donkere dagen het scepter zwaait.
Kortom, het leven lacht mij weer toe op blue monday met enorm veel regen.
Na de vakantie ga ik de prednison af bouwen en ik hoop dat alles dan rustig blijft. Mocht dat niet het geval zijn dan adviseert de reumatoloog om te starten met MTX. Natuurlijk hoop ik dat het niet nodig is, maar een auto-immuunsysteem wat van het padje af is blijkt een onbetrouwbaar monster. Het kan maar zo weer het oorlogspad gaan bewandelen en vluchten kan niet.
Maar daar wil ik het nu even niet over hebben…..
Wat mooi Annemiek, heerlijk gevoel om eens geen pijn meer te hebben!
Wens jullie een fantastische reis en veel plezier in Vietnam!
Lieve groetjes!💋!
Mooi Annemiek, ik hoop dat dit voorlopig zo blijft! Nogmaals heel veel plezier in Vietnam en geniet ervan, samen met Geerd! Lieve groet, Simon
Wat een fijn nieuws, geniet van jullie vakantie!
Hé wat een fijn bericht. Goed te lezen dat het weer beter gaat.
Veel plezier en lekker genieten van je vakantie
Heerlijk Annemiek om jouw blog te lezen. Ten eerste natuurijk proficiat met je eerste kleindochter. Geniet ze.
Wat fijn dat het zo goed met je gaat. Heel plezier in Vietnam.
Veel liefs, Bernadette
Gefeliciteerd met deze vooruitgang, hopelijk blijft het zo. Ga heerlijk genieten van jullie vakantie, maar vooral ook van de kleinkinderen.
Lieve groetjes, Gonny.
Lieve Annemieke, Wat fijn voor je dat je je zoveel beter voelt. Houden zo zou ik zeggen, maar met sarco weet je het helaas nooit. En wat enig, een kleindochter. Gefeliciteerd met deze nieuwe wereldburger. Ik wens jullie een hele fijne vakantie! Geniet ervan. Liefs, Erica
Wow, wat fijn voor je. En nu lekker genieten in Vietnam.