Wanneer je lichaam zich tegen je keert en je eigen celletjes als vijand en indringer ziet, nou geloof mij, dan ben je een aap gelogeerd. Je lijf is zijn eigen grootste vijand en op en top onbetrouwbaar. Het doet maar zonder effies met je te overleggen of het je wel gelegen komt of als het wel past. Het houd werkelijk nergens rekening mee.
Dan zeggen ze ook nog dat ik aardig en lief tegen dat lijf moet zijn! Huh??? Ik moet het in een goede conditie zien te houden zodat het de klappen die het te verduren krijgt wat beter weet op te vangen. Daar hebben ze wel en punt natuurlijk. Nou ja vooruit dan maar, ik heb een abonnement genomen bij de dichtstbijzijnde sportschool.
Bij binnenkomst kreeg ik een intake. Daarna kun je aan de slag op allerlei moeilijk uitziende apparaten. Aangezien ik laag moest beginnen en langzaam op moest bouwen moest ik bij ieder apparaat de boel gaan afstellen, want het merendeel van mijn mede sporters hebben toch aanzienlijk meer conditie en kracht dan dat ik dat heb. Waarschijnlijk hebben ze ook allemaal veel meer technisch inzicht, want dat verstellen van gewichten etc. dat ging niet zonder slag of stoot. Voordat ik het kreng op de juiste maat had ingesteld was ik wel 10 minuten verder en mijn ergernis groeide. Tevens begreep ik die apparaten niet. Bij de 1 moest je drukken, bij de ander weer trekken. Ik had het na 2 keer wel gezien, niks voor mij. Ze kregen een rotschop!
De sportschool verzorgde ook groepslessen die ik dan maar eens wilde proberen. Aangezien ik mijzelf ervaar als gehandicapte oudere (jakkes) koos ik voor de groepslessen ‘Fit en Vitaal’ Dat zou ik toch moeten kunnen? De lessen worden 2 keer per week op dinsdag en vrijdag gegeven speciaal voor de doelgroep waartoe ik mijzelf toe reken. Het bleek een schot in de roos!
Dat kwam door ‘Juf Jannie’, die aan deze groep les geeft. Juf Jannie is mooi, lief, betrokken, quasi meedogenloos en houd van al haar leerlingen! Juf Jannie lacht en brengt zoveel gezelligheid en sfeer in de groep dat je alleen daarom al graag haar lessen bezoekt. Bij juf Jannie is het ook niet belangrijk hoe je er uit ziet, hoe oud je bent, of je man of vrouw bent en hoe goed je in de sport bent. Juf Jannie raakte mijn hart en ik adoreer haar!
Wanneer ik om 9 uur ’s ochtends de kleedkamer betreed heeft juf Jannie al vaak de douches, wc’s en kleedkamer gepoetst en gedweild. Ze was daar al om 7 uur mee begonnen vertelde ze mij. Daarna geeft ze dus verschillende lessen en vaak na haar werk als sportinstructrice maakt ze nog schoon bij verschillende families. Wat een geweldige conditie moet je dan hebben!
Juf Jannie kent haar pappenheimers! Zij weet dat ze mij wat af moet remmen omdat ik vaak te hoge eisen aan dat rotlijf stel. Met een verbeten gezicht waarschijnlijk probeer ik de dingen te doen zoals ik vind dat ik ze doen moet, maar vaak nog met een teleurstellend resultaat. Het is vaak 3 stappen vooruit en dan val ik er weer 2. Juf Jannie leert mij om te accepteren dat ook dat ene stapje winst een vooruitgang betekend. Maar ik moet bekennen……..dat lukt mij de ene dag veel beter dan de andere.
De laatste tijd doe ik er Pilatus bij, wat ook natuurlijk weer gegeven wordt door juf Jannie. Ik dacht dat het vrij relaxed en simpel was, ………nou vergeet het maar! Regelmatig dat ik met mijn snufferd op mijn matje donder omdat het te zwaar is. Mijn polsen willen mijn gewicht niet meer dragen wanneer ik wil planken. Toch zet ik door. Ik wil domweg niet dat ziekte mijn hele leven gaat beheersen. Dat ik bij iedere stap na moet denken of dat allemaal wel verstandig is. Ik wil de regie in handen houden, ook al is dat stomme lijf zo onbetrouwbaar als wat! Ik blijf strijdlustig en geef niet op.
Woede houd mij vooral op de been. Ik ben mijn eigen vijand, dat is wat mijn lijf mij iedere keer weer opnieuw influistert. Ik wijk voorlopig nog niet voor pijn en beperkingen, hoogstens dat ik een mijzelf in een verlaagde snelheid zet. Ik geef pas op als ik alles uit de kast heb getrokken wat er maar te trekken valt. Met de lessen van juf Jannie duurt dat nog wel effies……zij begeleid mij met liefde, warmte en gezelligheid naar rustiger vaarwater zodat ik het nog wel een poosje uit houd!
Hulde aan juf Jannie!
Juf Jannie is dus een zelfde engel van mijn fysiotherapeut Ronald waar ik elke maandag hard train. Of het nou lukt of niet, het maakt niet uit. Alles wat je gedaan hebt is goed. Vandaag een slechte dag, dan kop thee of koffie van hem krijgen, schouderklopje en volgende week gaat het beter. 2 stappen vooruit en 1 achteruit is volgens hem toch echt vooruitgang.
Wees blij met Jannie.
Nou niet alleen hulde aan juf Jannie maar ook aan doorzetter miekie hoor.
Top dat je doorgaat en jee niet bij neer hebt gelegd.