Pieterpad 4e etappe, Zuidlaren-Rolde

19 april 2021, Ik wordt om 6.30 uur wakker in het huis van mijn gastgezin en verheug mij op deze dag die er veelbelovend uit zag. Het zonnetje scheen en ik bereidde mij voor op de 4e etappe die volgens kenners de mooiste van het hele Pieterpad zou zijn. De voorbereidingen bestaan uit het vullen met kokend water in mijn thermoskan, het smeren van een paar boterhammetjes en het vullen van mijn waterflesje en dan de gehele zooi in mijn rugtas proppen, jas en schoenen aantrekken en gaan met die banaan!

De route liep vlak langs het huis van mijn gastvrouw en zodoende schoten de eerste kilometeres als snel op. In tegenstelling tot de vorige dag was er in mijn omgeving geen enkele pieterpatter te bespeuren. Ik was alleen met de vogels om mij heen en ik verwonderde mij over de stilte…de rust die de natuur over mij heen strooide…het geluksgevoel wat door mij heen stroomde….hoe zou ik dat ooit in woorden kunnen vertellen dacht ik bij mijzelf. Hoe kan ik mijn lotgenootjes deelgenoot maken van dit moois. Ik pakte mijn telefoon en begon te filmen. Mijn eerste vlog was een feit en die stuurde ik maar even naar de sarcootjesgroep toe. Aan de reacties was te merken dat het overkwam. Daar was ik blij mee, zo kon ik ze ook deelgenoot maken in beeld en niet alleen in geschrift.

Ik passeerde al snel Schipborg en kwam even later bij een natuurreservaat, de Gasterse Duinen. Wat een verschrikkelijk mooi gebied. Er liepen ook wilde koeien met enorme horens rond. Normaliter ga ik een gezellig gesprekje met de dieren aan die ik onderweg tegen kom, maar deze liet ik maar een beetje links liggen….in de hoop dat ze mij ook met rust zouden laten. Gelukkig liep dit allemaal goed af en kon ik genieten van al het moois wat ik om mij heen zag. Vlak bij een hunebed heb ik mijn broekspijpen er af geritst en mijn jas uitgetrokken want ik had het behoorlijk warm gekregen.

Hunnebed in de Gasterse Duinen

De route vervolgde ik door het plaatsje Gasteren waar ik op een koffie to go hoopte, maar helaas zat het pannenkoeken restaurant dicht. Het was natuurlijk ook maandagochtend en dat is normaliter ook een tijdstip dat alles dicht zit. Het plaatsje zelf was ook super rustig. Zo hier en daar was er iemand bezig met wat klusjes rondom het huis maar alles voelde vredig en stil. Een klein eindje buiten Gasteren vond ik een prachtig bankje in de zon en ik besloot daar een korte pauze te houden met mijn zelf meegebrachte spulletjes. Genoeglijk heb ik daar mijn koffie en krentebolletjes genuttigd.

Lunchpakketje wat ik in mijn rugtas had meegenomen.

Al snel ging ik weer op pad en ondertussen had ik whatsapp contact met Titia. Zij wilde mij graag in Rolde ontvangen en wilde graag weten hoe ver ik ondertussen gevorderd was. Zelf moest ze ook nog even langs de huisarts. Ik realiseerde mij dat ondanks dat ik alleen liep mij totaal niet alleen voelde. Dankzij mijn mobiele telefoon kon ik op elk moment van de dag contact hebben met wie ik maar wilde. Dat vond ik een zeer veilig gevoel. Als er al wat met mij zou gebeuren dan kon ik zo hulp inroepen. Toch hartstikke mooi dat die techniek bestaat!

De route ging verder door het Baloerveld. Nu wil ik niet steeds in herhaling vallen…..maar toch….ook hier verwonderde ik mij weer over de schoonheid van het landschap om mij heen. Wat was ik een bofkont dat ik hier liep! Een groot stuk bestond uit mul zand wat wel wat zwaarder liep, maar dat mocht de pret niet drukken.

Het Baloerveld met het kerktorentje van Rolde al op de achtergrond

Het duurde ook niet zo lang of ik rolde Rolde binnen. De route eindigde bij het kerkhof maar ik had met Titia een plekje aan de doorgaande weg afgesproken waar ik haar opwachtte bij de bushalte. Ik zat nog maar net of de bus stopte voor mijn snufferd….ik heb de chauffeur maar vriendelijk verzocht verder door te rijden…zul je net zien….Ik trok hier wel even weer mijn broekspijpen aan want ik vond het aanzienlijk kouder geworden.

Titia en haar man waren er binnen 10 minuutjes en zij verwenden mij met heerlijk koffie en een dikke vette mergpijp. Gezellig hebben we even staan babbelen bij de auto. Vervolgens hebben zij mij even afgezet bij het station in Assen waar binnen 5 minuutjes mijn trein was richting Zwolle. Op het station Zwolle aangekomen zocht ik de bushalte naar mijn huis en daar was ineens een stem en persoon die naar mij toe kwam…..”Hallo!!!!!” Ik keek haar aan en herkende Marianne waar ik vroeger bij op de kleuterschool en lagere school heb gezeten. Echt waar, Marianne was niks veranderd! Nog steeds de schoonheid die ze altijd al was en het ontroerde mij zelfs een beetje om haar te zien. Ze herinnerde mij aan een bijna 60 jaar terug waarin alles nog zo simpel leek…We hebben even gezellig gekletst en toen sprong ze snel in haar bus.

Bij thuiskomst stond Geert mij op te wachten met een heerlijke pot verse gemberthee en kon ik mijn verhaal doen. Het was echt een prachtige etappe geweest!

8 antwoorden op “Pieterpad 4e etappe, Zuidlaren-Rolde”

  1. Super gedaan weer πŸ‘Ik weet wat je voelt als je zo helemaal alleen in de natuur bent, heerlijk!!!! En Drenthe is zo mooi. Ik ga zo ook weer even lopen alvast succes met de volgende etappe 😘

  2. Wat een prestatie weer. Leuk om te horen hoe je geniet van de mooie natuur. Ik vraag me wel af hoe jij dealt met de moeheid onderweg. Misschien kun je daar ook eens wat over vertellen. Ben ook benieuwd hoe je de dag na de etappe ervaart en hoe veel tijd je nodig hebt om te herstellen. Op naar de volgende etappe!

    1. Ach Anne-Marie, ik realiseer mij nu dat je dit al eens eerder gevraagd hebt en ik ben het totaal vergeten. Het spijt mij oprecht.Morgen loop ik mijn 5e etappe en ik zal in mijn agenda zetten dat ik in het blog van die etappe echt jouw vraag in behandeling zal nemen. Je hebt het nog tegoed dus! Dank voor je reactie!

  3. Wat een heerlijke wandeling heb je achter de rug. Jouw manier van schrijven neemt mij terug naar mooie wandelherinneringen.

  4. Heb weer genoten van je wandeling en liep in gedachten mee.
    Ook al woon ik aan de andere kant van Drenthe, we zijn hier verschillende keren op vakantie geweest voor we terug verhuisden naar Drenthe. Een heel verschil met Gouda en omgeving, ook al zijn daar ook mooie gebieden in de buurt. Maar de rust en ruimte ervaren we alleen maar hier.
    Wist niet dat je morgen weer op pad gaat.
    Een fijne wandeling dan,want het weer werkt nog steeds mee!

  5. Het klinkt weer als een prachtige dagtocht! Leuk om je te kunnen volgen op dit mooie pad!

  6. Geweldig Annemiek. Zo enthousiast geweldig. Zo blij dat je puff hebt om zowel de voettocht te doen en ons op de hoogte te houden. Ik bewonder je enormπŸ’ͺ🏻πŸ’ͺ🏻πŸ’ͺ🏻😘. Maar wel goed op jezelf passen hoor. Liefs van mijπŸ’–

  7. Weer een mooie tocht met als afsluiting een lotgenoot die je verwend na de tocht……zo doe je het toch een beetje samen ❀πŸ’ͺ

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *