Zaterdag 10 juli 2021 staat Jaap al om 6.30 uur met de auto voor mijn deur om de reis naar Limburg te maken om samen met mij de 22e etappe te gaan lopen van mijn Pieterpad avontuur.
Het was nog wat bewolkt, maar het beloofde een prachtige dag te worden met veel zon. De reis verliep perfect en even voor negen uur bereikten we station Swalmen waar we de auto parkeerden en de trein namen naar Venlo. Daar aangekomen bonden we onze rugtassen op en starten we onze tocht.
Toen we het trappisten klooster naderden wilden we graag gebruik maken van het bijbehorende horeca terras maar dat ging pas om 12 uur open….dus zijn we maar door gelopen. De route liep praktisch allemaal op de grens tussen Nederland en Duitsland en bij voormalig grenscafe Maalbekerhohe zijn we op een steen gaan zitten en hebben daar onze zelf meegebrachte koffie gedronken.
De route ging verder door Duitsland heen langs loodrechte paden. We passeerden nog een stel met een onwillige ezel. Het beest wilde niet verder maar ook niet terug. Er was geen land mee te bezeilen zoals het een goede ezel betaamd. Jaap gaf toe niet mijn liefde voor koeien te delen, maar ezels vond hij wel geweldig. We vervolgden ons pad en ik kuierde volgzaam achter het vertrouwde silhouet aan. Soms is het ook gewoon fijn om niks te hoeven zoeken en te kijken…gewoon volgen dat wat goed en veilig voelt is heerlijk!
We kwamen nog weer langs een mooie herberg met een zeer oude tamme kastanjeboom op het terras. Ik had wel trek in een frisse koude radler en Jaap wilde wel een cola. Op dat terras voor het eerst in mijn leven iets besteld via de QR code op de kaart die op het tafeltje lag. Het ging in 1 keer goed. Weer een overwinning behaald! Je bent nooit te oud om te leren he?
We vervolgden ons pad en al snel kwamen we in Swalmen aan. Jaap wilde nog wel even een foto maken van een beeld van een belangrijke man in de geschiedenis, mag Joost weten hoe die heette die zijn vinger voor zijn lippen hield als teken om stil te zijn. Ik poseerde voor hem om de foto te schieten….maar ja….Jaap had deze hele onthoofd op de foto en dan klopt er iets niet.
Bij het station in Swalmen stapte Jaap in zijn auto terug naar Olst en ik apte Lia, mijn gastvrouw dat ik opgehaald kon worden. Binnen twintig minuutjes stond ze voor mijn neus en bracht mij bij haar huis met prachtige tuin waardoor ik mij in een oase van rust bevond.
Als echte limburger serveerde ze koffie met Limburgse vlaai op het terras en ik kon mijn moeie beentjes te rusten leggen.
Na deze etappe nog maar vier etappes te gaan…..op naar de st Pietersberg!
Wauw Annemiek al weer een etappe en een hele mooie deze keer!!!
Gezellig om samen te lopen met je vertrouwde maatje en dit samen te beleven.
Tja,dat onthoofde beeld heeft hij vast expres zo gedaan om jou beter in beeld te krijgen!😉😄 Alleen geen idee wie deze kerel was–toch niet Maarten Luther???
Succes met je laatste etappes en geniet van mooi Limburg.
Trijntje
Nog maar 4, wat is dat snel gegaan. Super leuk om je op deze manier te steeds volgen 😘
Dikke knuffel
St. Johannes Nepomuk 🤗
https://standbeelden.vanderkrogt.net/object.php?record=LI29ce